Gisteren viel de jongste aflevering van meervoud in de bus, “links vlaams-nationaal maandblad” hier meermaals gesignaleerd. aan hoofdredacteur christian dutoit (1956), auteur van jef van extergem en de vlaamse beweging (antwerpen,soethoudt, 1983), koester ik een warme herinnering: we waren jaren collega's, eerst op het kabinet van minister hugo

Nieuwe aanpak! het is weer eens zover!

Het jongste nummer van meervoud, “links vlaams-nationaal maandblad”, werd hier vandaag gesignaleerd. http://mededelingen.over-blog.com/article-maandblad-meervoud-125553617.html ondertussen las ik op doorbraak.be de bijdrage van filosoof johan sanctorum over “het verdriet van links vlaanderen” of “hoe de sp.a het bedje spreidde van de n-va

Een goeie literaire passage is een doorgang naar zoveel meer. berustend op niets dan vrije associatie en goesting in literatuur, dit zijn speelsels van extrapolatie. een leesdagboek, maar dan in fragmenten. deze keer – niet voor de laatste keer – sexus van henry miller. “ i mount the steps and enter the arena, the grand ballroom of the double

Het onbewoond eiland waar ik in het kader van deze rubriek op verzeild raak ziet er hopelijk niet zo uit als het atol dat zo’n diepe indruk op me maakte toen ik het plaatje ervan inplakte in ik weet het , de jeugdencyclopedie waarvoor je zelf de illustraties moest sparen. nou ja, zélf: in de praktijk deed ons ma dat natuurlijk. ze zaten bij de p

Om de paar maanden dondert het muntmagazine in de brievenbus. kwalitatief op hoogstaand niveau, zowel grafisch als inhoudelijk. heldere artikels over de komende producties. de eerstvolgende is een nieuwe opera van pascal dusapin, gebaseerd op de sage van het matriarchaat der amazones. hun jeugdige koningin penthesilea wordt in de trojaanse oorlog g

De voorbije weken trof ik tot tweemaal toe een pas verschenen dichtbundel van gust van brussel (° 12 september 1924) in de bus: het onbereikbare licht en de gestolde echo. toen ik gust in levende lijve leerde kennen, eind de jaren zeventig, had ik twee romans van zijn hand gelezen: voor een plymouth belvedere (manteau, 1967) en de ring (1969). de

Philip glass’ vader was platenhandelaar. de zoon had maar te kiezen. al vroeg leerde hij daardoor vele muziekgenres kennen. aanvankelijk blokte glass [1937] wiskunde en filosofie. aan het eind van de jaren ’50 studeerde hij bij steve reich in new york en later bij darius milhaud en nadia boulanger. na wat geschipper koos hij voor de minimal mus

In 't pallieterke van deze week (18 februari) bespreekt de brave hendrik de meesterlijke, niets onthullende biografie van rob van roosbroeck (1898-1988) door armand van nimmen. gisteren werd bekendgemaakt dat het verdriet van vlaanderen. rob van roosbroeck en tijdgenoten (gent, academia press, 2014, 449 p.) bekroond werd met de dr. ferdinand snella

Ik ben al sedert jaren verwoed fan van zowel philip glass (van zijn opera’s en symfonische muziek tot zijn samenwerking aan leonard cohen’s book of longing ) als van walter van beirendonck (van zijn t-shirts tot zijn wintertruien). bovendien hou ik erg van de klankkleur van een contratenorstem en met het continuo van de hypnotiserende muziek va